March 27, 2011

Hart: Epitome of Greek and Roman Mythology


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

1.1 Saturnus et Titanus

1.2 Saturni Aetas Aurea

1.3 Saturnalia

1.4 Ianus

2.1 Cybele, Saturni Uxor

2.2 Cybele Depicta

2.3 Vesta

2.4 Cybeles Festa et Sacerdotes

2.5 Ceres et Proserpina

2.6 Sacra Eleusina

2.7 Alia Cereris Festa

3.1 Iupiter et Gigantes

3.2 Iupiter et Prometheus

3.3 Pandora

3.4 Iuppiter et Fratres Eius

3.5 Iovis Nomina

4.1 Iuno et Hebe

4.2 Iuno et Vulcanus

4.3 Minerva

4.4 Argus

4.5 Iris et Mars

5.1 Latona

5.2 Aesculapius

5.3 Apollo et Mercurius

5.4 Daphne et Hyacinthus

5.5 Apollo, Neptunus et Laomedon

5.6 Hesione

5.7 Apollo et Sol

5.8 Apollo et Musae

5.9 Phaeton

5.10 Apollo et Aurora

5.11 Memnon

6.1. Diana, Soror Apollinis

6.2. Templa Dianae

7.1. Bacchus, Iovis Filius

7.2. Bacchus Inventor

7.3. Bacchus et Bacchantes

7.4. Nomina Bacchi

7.5. Festa Bacchi

7.6. Bacchus et Scriptura Sacra

7.7. Bacchus Depictus

8.1. Mercurius Nuntius

8.2. Mercurii Nomina

8.3. Mercurius Depictus

9.1. Venus

10.1. Neptunus

10.2. Oceanus

10.3. Proteus et Glaucus

10.4. Aeolus et Maris Monstra

11.1. Pluto

11.2 Parcae et Iudices

11.3 Animae Mortuorum

11.4 Plutonis Nomina

11.5 Divitiae Plutonis

12.1 Pan

12.2 Panos Festa

12.3 Terror Panicus

12.4 Agrestes Dei

12.5 Lares

12.6 Genius et Iuno

12.7 Fortuna

12.8 Nomina Fortunae

12.9 Silentium Deus

13.1. Sol et Luna

13.2 Ninus

13.3 Homines et Dei


13.3 Homines et Dei




Órdinem nihilóminus áliquem
statuébant inter Deos.
Quosdam enim censébant
omni exceptióne maióres,
ut Iovem, Iunónem,
Neptúnum, et céteros;
quosdam minóres,
ut Pana, Faunos, Sátyros,
Nymphas, et céteros,
Nonnúllos
dimidiátos quasi Deos,
sive semídeos, appellábant,
qui
matérnum dumtáxat,
paternúmve genus
ab áliquo Deo dúcerent,
ut Aesculápium, Pollúcem,
et álios símiles.
Dénique heróibus
ob res praecláre gestas,
et magna quaedam
in mortáles colláta benefícia,
caelum ac divinitátem indulsérunt.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

13.2 Ninus




Id
primus ómnium tentásse
Ninus fertur,
circa mundi annum
millésimum nongentésimum
quadragésimum quintum;
qui,
collocáta públice
patris sui Beli státua,
iussit
ad eam
preces et vota cóncipi.
Exémplum secútae
gentes vicínae,
divínos honóres
suis princípibus,
aut
heróibus de génere humáno
bene méritis,
decrevérunt.
Sic inter Súperos reláti
Satúrnus, Iúpiter, Neptúnus,
Hércules, aliíque,
et pro numínibus
deínde hábiti sunt,
commúni géntium ómnium suffrágio,
et praecípue Graecórum,
qui
céteris
eruditióne ac sapiéntia praestáre
credebántur.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

13.1. Sol et Luna




Cum primum
hómines,
abrépti cupiditátum aestu,
in gravióra flagítia prolápsi sunt,
tunc
oríginis suae et conditiónis oblíti
nova sibi númina fabricárunt.
Ac primo quidem
Solem et Lunam adoravére,
quia nihil formósius
obiiciebátur sénsibus,
quorum iudício
fere ómnia metiebántur:
deínde
homínibus ipsis
cultum
uni Deo débitum
adhibuérunt.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.9 Silentium Deus




In Deórum étiam númerum
referebántur
Nox et Somnus, sive Mórpheus.
Ex utróque génitus
Momus
ludo iocísque praesidébat.
Pósita quoque templa
visebántur
váriis scélerum monstris et morbis,
ut Invídiae, Fraudi, Calúmniae,
Discórdiae, Furóri, Febri, Pavóri,
Paupertáti, Necessitáti, Tempestáti.
Illud paulo réctius,
quod
eósdem honóres
tribúerent virtútibus,
Fídei scílicet,
Iustítiae sive Astraéae, Pietáti,
Pudicítiae, Concórdiae, Veritáti,
Salúti, Libertáti, Paci;
demum Siléntio,
cuius praeses
apud Aegýptios
erat Harpócrates,
apud Graecos, Sigálion:
utérque pingebátur
cum dígito iúdice labris admóto,
quasi siléntium indícens.
Harpócrati
sacra erat arbor perséa,
quod
eius fólia, linguae,
fructus autem cordis spéciem
prae se ferant.
Ab iísdem Aegýptiis
Angerónia
siléntii dea praeses habebátur;
eiúsque simulácrum
ore obligáto et obsignáto prostábat.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.8 Nomina Fortunae




Dicta quoque légitur
Adrastaéa,
vel ab Adrásto,
rege Argivórum,
qui primus
aram illi cóndidit,
vel quod
nemo illam posset effúgere,
ut vox Graeca sonat.
Rhamnúnte,
qui pagus Átticae fuit,
praecípue colebátur.
Hinc
Rhamnúsia vocátur a poétis.
Alátam exhibébant,
ad significándam
celeritátem poenárum
quae
ímpios
non tardo pede
consequúntur;
insidéntem rotae,
ut indicárent
eam vicissitúdinem
qua
delíctis poenae respóndent,
iísque succédunt.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.7 Fortuna




Rerum humanárum
véluti clavum
moderabátur Fortúna,
Dea caeca,
rotae ínsidens volúbili,
et in sola inconstántia constans.
Huic máxime supplicábant,
eíque
vária divérsis nomínibus templa
pósita reperiúntur.
Si quis
fortúna secúnda et favénte
abuterétur,
hunc
plectébat Némesis,
et indígnos ingratósque
ulciscebátur.
Índitum id illi nomen
a voce Graeca
quae signíficat distribúere,
quia
poenas et praémia
unicuíque véluti dividébat.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.6 Genius et Iuno




Próprium cuiúsque hóminis numen
"Génium" vocábant;
eúmque
simul cum unoquóque
nasci et mori arbitrabántur.
Dúplicem statuébant Génium:
álterum cándidum et felícem,
álterum nigrum et sinístrum:
qui
si albo esset fórtior,
ómnibus infortúniis
míserum hóminem
male mulctábat.
Feminárum génios appellábant
Iunónes.
Serpens
Génio dicátus erat.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.5 Lares




Doméstici Dii
Lares, sive Penátes,
appellabántur.
Lares
vicórum étiam,
itinerúmque praésides erant:
ítaque
in vicis et cómpitis
colebántur,
et ludis
in eórum honórem celebrátis,
Compitalítiis nomen erat.
Tunc
hóminum effígies e lana,
tamquam víctimae piaculáres,
suspendebántur in cómpitis
rogabantúrque Lares,
ut in haec simulácra
iram et poenas effúnderent,
si quas
ipsímet hómines commeruíssent.
Cum bullas púeri deponébant,
eas Láribus consecrábant.
Canes
illis erant dicáti,
ánimal domésticum et fidéle;
ipsíque
canína pelle vestiebántur.
Locus Láribus domi sacer
vocabátur Larárium.
Iídem
Praéstites nominabántur,
quasi qui
multa famíliis cómmoda
praestárent.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.4 Agrestes Dei




Pales invocabátur
a pastóribus;
eadem ac Cýbele esse
putabátur.
Eius festa
Palília celebrabántur
Apríli exeúnte.
Faunus quoque
Pici, Latinórum regis, fílius,
in agréstium deórum númerum
veniébat,
quia
multa docúerat hómines,
ad agricultúrae usum spectántia.
Pomóna frúctuum;
Flora, seu Chloris, florum
gerébat curam.
Ludi eius in honórem celebráti
vocabántur Florália,
et tuba indicebántur.
Praetérea
suum
síngulis fóntibus, flúviis,
dómibus, homínibus,
deum assignábant.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.3 Terror Panicus




Narrátur,
cum Galli, Brenno duce,
Graéciam percursántes,
templum Délphicum
parárent spoliáre,
iniéctum illis
a Pane
improvísum terrórem,
quo percúlsi omnes
fugam arripúerint:
inde natum, ut
terror sine causa suscéptus
Pánicus apellétur.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.2 Panos Festa




In Arcádia praecípue
colebátur Pan;
eius in honórem
Románi
mense Februário
celebrábant Lupercália,
quibus in festis
Lupérci,
Panos sacerdótes,
nudi per urbem discurrébant.
Pan,
ut ipsa vox Graeca ínnuit,
sýmbolum erat Univérsi orbis,
in quo
hómines
béluis mixti sunt:
ítaque supérne hóminis,
inférne pécudis spéciem
gerébat.
Fístulam gestábat,
ad significándum
pártium mundi,
iunctárum inter sese
órdine pulchérrimo,
concéntum.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

12.1 Pan




Ut caeli et inferórum
sic terrae
própria quaedam erant númina.
Príncipem
inter agréstes deos
locum obtinébant
Pan et Pales.
Pan, Mercúrii fílius,
capri caput ac pedes,
necnon barbam et córnua,
gerébat.
Illum comitabántur
Sátyri, non dissímiles;
itémque Silvánus,
silvárum praeses.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

11.5 Divitiae Plutonis




Plutónis vocábulum
a Graeca voce
divítias significánte
dúcitur,
quia
aurum et ália metálla
in imam tellúrem
natúrae próvida benígnitas,
ut latérent,
retrúsit,
ipsísque admóvit ínferis
ac Plutónis arbítrio subiécit,
ut fingébant poétae:
qui tamen
peculiárem deum,
Plutónis adminístrum,
divítiis praefecérunt,
Plutum nómine;
claudum fáciunt, quia
tarde comparántur opes;
caecum, quia
saepe imméritis contíngunt.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.