March 27, 2011

12.7 Fortuna




Rerum humanárum
véluti clavum
moderabátur Fortúna,
Dea caeca,
rotae ínsidens volúbili,
et in sola inconstántia constans.
Huic máxime supplicábant,
eíque
vária divérsis nomínibus templa
pósita reperiúntur.
Si quis
fortúna secúnda et favénte
abuterétur,
hunc
plectébat Némesis,
et indígnos ingratósque
ulciscebátur.
Índitum id illi nomen
a voce Graeca
quae signíficat distribúere,
quia
poenas et praémia
unicuíque véluti dividébat.


TEXT SOURCE: Epitome of Greek and Roman Mythology, by John Seely Hart (1853), with a vocabulary list in the back.

No comments:

Post a Comment